کتاب The Theatre of Revolt مطالعاتی بر ادبیات نمایشی مدرن، از ایبسن تا ژنه؛ همانطور که از نامش پیداست، کتابی تخصصی با موضوع ادبیات نمایشی است.
کتاب The Theatre of Revolt، نوشته‌ی رابرت براستین، که توسط انتشارات Elephant Paperbacks، منتشر شده است، به بررسی آثار هشت نمایشنامه نویس مدرن، هنریک ایبسن، اوگاست استرینبری، آنتون چخوف، برنارد شاو، برتولت برشت، لویجی پیراندلو، یوجین اونیل، آننونن آرتو و ژان ژنه، می‌پردازد.
رابرت براستین، نویسنده‌ی کتاب The Theatre of Revolt ادعا می‌کند این هشت نمایشنامه‌نویس معاصر، که هر کدام به تنهایی تاثیری وسیعی بر تئاتر مدرن گذاشته اند، درون مایه‌ی یگانه‌ای را در آثار خود بازتولید می کنند: شورش و طغیان.
شورش و طغیان علیه ساختار، فرم و زیبایی‌شناسی کلاسیک، علیه قهرمان پروری و پرداخت شخصیت، علیه ارزش‌ها و ساختارهای اجتماهی و حتی علیه داستان.
رابرت براستین شورش و طغیان را از مهم ترین درون مایه‌های ادبیات مدرن معرفی کرده و بر این باور است که نگاه نویسندگان مدرن به مسئله ی طغیان می تواند نگاه کلی آن ها به ادبیات و رویکردشنان به شخصیت پردازی و روایت را نیز مشخص کند.
درباره‌ی نویسنده‌ی کتاب
رابرت براستین، نویسنده‌ی کتاب The Theatre of Revolt، از منتقدان مطرح تئاتر در ایالت متحده‌ی آمریکا، استاد دانشگاه هاروارد و دانشگاه سافک است. او همچنین به عنوان نویسنده، نمایشنامه نویس و تهیه‌کننده‌ی تئاتر فعالیت می‌کند.
در طول فعالیت هنر خود، رابرت براستین، جوایزو افتخارات زیادی به دست آورده است؛ مانند نشان ملی هنر و جایزه‌ی آکادمی هنر و ادب آمریکا برای سال‌ها فعالیت هنری، جایزه‌ی جورج پولک برای ژورنالیسم، مدال پیراندلو و…
نویسنده‌ی کتاب The Theatre of Revolt ، مهمان مفتخر تالار مشاهیر تئاتر، بنیان گذار موسسه مطالعات تئاتر آمریکا و بنیاد مستقل تئاتر دانشگاه ییل و موسسه‌ی غیرانتفاعی رپرتوار تئاتر آمریکاست.
ساختار کتاب
کتاب The Theatre of Revolt از 9 فصل تشکیل شده است. فصل اول ایده‌ی نویسنده درباره‌ی شورش، طغیان و تئاتر مدرن را بسط می‌دهد و بخش های بعد هرکدام به یکی از هشت نمایشنامه نویس معاصر اختصاص داده شده است:
- فصل اول: تئاتر طغیان THE THEATRE OF REVOLT
- فصل دوم: هنریک ایبسن HENRIK IBSEN
- فصل سوم: اوگاست استرینبری AUGUST STRINBERG
- فصل چهارم: آنتون چخوف ANTON CHEKHOV
- فصل پنجم: برنارد شاو BERNARED SHAW
- فصل ششم: برتولت برشت BERTOLT BRECHT
- فصل هفتم: لویجی پیراندلو LUIGI PIRANDELLO
- فصل هشتم: یوجین اونیل EUGENE O’NEILL
- فصل نهم: آنتونن آرتو و ژان ژنه ANTONIN ARTAUD AND JEAN GENET
ادبیات نمایشی
ادبیات نمایشی نوعی از ادبیات است. آثار ادبی تولید شده در این نوع ادبی نمایشنامه‌ها، متون باله، اپرا، و ادبیات نمایشی محلی را در برمی گیرند و جهت خواندن و یا اجرا نوشته می‌شوند. آثار نمایشی می‌توانند به صورت اجرای زنده و روی صحنه اجرا شوند و یا به صورت اجرای تلوزیونی، رادیویی، پادکست، فیلم‌تئاتر و … منتشر شوند.
ادبیات نمایشی یکی از انواع کهن ادبیات بوده، قدمتی به درازای عمر بشر داشه و مدت‌ها زیرمجوعه‌ی ادبیات منظوم بوده است چرا که در ابتدا به صورت ابیات منظوم نگاشته می‌شده است.
کهن‌ترین متون ادبیات نمایشی باقی‌مانده به یونان باستان بازمی‌گردند و ارسطو کتاب بوطیقای خود را در رابطه با اصول نگارش نمایشنامه نوشته است. او در این کتاب دو ژانر کلی برای نمایشنامه معرفی می‌کند: تراژدی و کمدی.
ارسطو اصول تراژدی را با جزئیات فراوان تحریر کرده اما فصلی از کتاب که به ژانر کمدی می‌پردازد از بین رفته است. اصول تراژدی ارسطویی بعد از رنسانس دوباره مورد توجه غربیان قرار گرفت و امروزه، هنوز در معتبرترین دانشگاه های جهان تدریس می شود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.