کتاب Language and Culture نوشتهی Claire Kramsch از انتشارات معتبر Oxford میباشد. در این کتاب مفاهیم کلیدی اجتماعی و فرهنگی زبان با استفاده از عواملی چون زبانشناسی، مردمشناسی و جامعهشناسی بررسی میشود.
در کتاب Language and Culture به مباحثی چون زبان گفتاری، فرهنگ شفایی، ارتباط بین زبان و فرهنگ و زبان و هویت فرهنگی پرداخته شده است. این کتاب برای دانشجویان، پژوهشگران و افرادی که علاقهمند به یادگیری زبان میباشند منبعی اساسی و مهم به حساب میآید.
برای اینکه زبانی را به طور کامل یاد بگیریم باید فرهنگ مردمی که با آن زبان صحبت میکنند را هم بفهمیم، و هم یاد بگیریم؛ زیرا یاد گرفتن یک زبان بدون درک فرهنگ مربوط به آن، کاری بیهوده است و این دو مورد عمیقا به هم مرتبط هستند. آشنایی با فرهنگهای مختلف به ما کمک میکند نسبت به معنای کلمات و اصطلاحات درک عمیقتری داشته و با دیگران بهتر و راحتتر ارتباط برقرار کنیم. تفاوت دو فرهنگ به خوبی در زبانهای آنها منعکس میشود.
ساختار کتاب
کتاب Language and Culture دارای چهار بخش است؛ بررسی متنهای موجود در کتاب، گزیده مقالات، فهرست واژگان و منابع از بخشهای اصلی این کتاب میباشند.
این کتاب به دو بخش اصلی تقسیم میشود:
- بخش اول شامل هفت فصل بوده که در فصل اول این بخش، ارتباط میان زبان و فرهنگ بررسی شده و در مورد فرهنگ، زبان و نسبیت زبانی مباحثی را ارائه میدهد.
دوم و سوم در مورد نشانههای زبانی، مفهوم نشانهها، رمزگذاری فرهنگی، نمادها و بافت فرهنگی، نقش طرفهای گفتگو در تعبیر فرهنگ و بافت موقعیتی صحبت به میان میآورد.
چهارم در مورد زبان گفتاری و شفاهی مطالبی را ارائه کرده و در فصل پنجم به بررسی زبان چاپی و فرهنگ کتبی، زبان و نوشتار، چاپ، ساختار اجتماعی، رویداد سواد آموزی و ژانر میپردازد.
ششم در مورد هویت فرهنگی، معیار زبان، ملیتگرایی زبان و نماد فرهنگی مطالبی را ارائه میدهد.
هفتم دربارهی مسائل کنونی فرهنگ زبان مانند اصالت فرهنگی و چند فرهنگی مطالبی را تدوین کرده است.
- بخش دوم کتاب شامل مجموعهای از مقالات محققان و نظریهپردازان در حوزهی زبان و فرهنگ بوده و در قسمت پایانی کتاب، منابع و فهرست واژگان برای استفادهی زبانآموزان قرار گرفته است.
دربارهی رشتهی زبانشناسی
زبانشناسی (یا به انگلیسی: Linguistics) علمی است که به مطالعه و بررسی روشمند زبان میپردازد. در واقع، زبانشناسی میکوشد تا به پرسشهایی بنیادی همچون:
- «زبان چیست؟»،
- «زبان چگونه عمل میکند و از چه ساختهایی تشکیل شدهاست؟»،
- «انسانها چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند؟»،
- «زبان آدمی با سازوکار ارتباطی دیگر جانوران چه تفاوتی دارد؟»،
- «کودک چگونه سخنگفتن میآموزد؟»،
- «زبان بشر چگونه تکامل یافتهاست؟»،
- «زبانها چه قرابتی با یکدیگر دارند؟»،
- «ویژگیهای مشترک زبانهای جهان کدامند؟»،
- «انسان چگونه مینویسد و از چه راهی زبان نوشتاری و گفتاری را واکاوی میکند؟»،
- «چرا زبانها دگرگون میشوند؟» و… پاسخ گوید.
مطالعات زبانشناسی مانند بسیاری دیگر از علوم، به دو شاخهی نظری و کاربردی تقسیم میشود. زبانشناسی کاربردی، حوزهای بینارشتهای بوده که بخشهایی از مطالعات زبانی را دربرگرفته و تمرکز آنها بر کاربرد زبان است. زبانشناسی کاربردی، برعکس زبانشناسی نظری که زبان را به شکل انتزاعی بررسی میکند، مشکلات واقعی مرتبط با زبان و راهحلهای آنها را تحلیل کرده و بر کاربران زبان و شیوههایی که آنها زبان را به کار میبرند، تاکید دارد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.