کتاب An encyclopedic dictionary of language and languages اصطلاحات ،مفاهیم و نامهای زبانشناختی از حوزههای مختلف مطالعه زبان، مانند آموزش زبان، آسیبشناسی گفتار، سبکشناسی، تایپوگرافی و فرهنگشناسی، و همچنین از موضوعات اصلی مانند دستور زبان، اشکال گفتار، و آوایی پایه استخراج شده و صدها مدخل را پوشش میدهد.
هدف کتاب An encyclopedic dictionary of language and languages ارائه راهنمای مختصر، قابل دسترس و جامع برای استفاده روزمره از زبان در سراسر جهان است. تعداد کمی از مدخل ها با زبان شناسی، به ویژه مکاتب اصلی فکری و مفاهیم اساسی، مانند شایستگی و مورفولوژی ، سروکار دارند اما فقط تعداد کمی از مفاهیم فنی در اینجا یافت میشود.
کتاب An encyclopedic dictionary of language and languages به دنبال پاسخگویی به انواع سؤالاتی است که مردم ممکن است در مورد زبان بپرسند، مانند «مردم در چنین کشوری به کدام زبان صحبت می کنند؟» (همه کشورهای جهان را شامل می شود) و “چند نفر به این زبان صحبت میکنند؟” و یک پیشینه تاریخی به زبانها داده میشود (مثلاً تاریخ ادبیات اولیه).
ویژگیهای کتاب
- دارای تلفظ نام زبان ها
- دارای مخففها
- دارای تقریبا 2750 مدخل
- دارای 5000 ارجاع متقابل برای دسترسی خوانندگان به طیف گستردهای از اطلاعات
- تصاویر انتخاب شده با دقت مواردی را نشان میدهند که به راحتی نمیتوان آنها را در متن بیان کرد، مانند حروف الفبا
- مجموعهای از کارتونها این باور نویسنده را تقویت میکند که مطالعه زبان میتواند سرگرم کننده باشد.
این راهنمای مفاهیم و نامهای زبانی، زبانشناسی به معنای اصطلاحات فنی علوم زبانشناسی نیست، بلکه به معنای زبان به معنای روزمرهتر است.
ساختار کتاب
کتاب An encyclopedic dictionary of language and languages مانند یک لغتنامه بر اساس حروف الفبا طبقهبندی شده است
دربارهی رشتهی زبانشناسی
زبانشناسی (یا به انگلیسی: Linguistics) علمی است که به مطالعه و بررسی روشمند زبان میپردازد. در واقع، زبانشناسی میکوشد تا به پرسشهایی بنیادی همچون: «زبان چیست؟»، «زبان چگونه عمل میکند و از چه ساختهایی تشکیل شدهاست؟»، «انسانها چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند؟»، «زبان آدمی با سازوکار ارتباطی دیگر جانوران چه تفاوتی دارد؟»، «کودک چگونه سخنگفتن میآموزد؟»، «زبان بشر چگونه تکامل یافتهاست؟»، «زبانها چه قرابتی با یکدیگر دارند؟»، «ویژگیهای مشترک زبانهای جهان کدامند؟»، «انسان چگونه مینویسد و از چه راهی زبان نوشتاری و گفتاری را واکاوی میکند؟»، «چرا زبانها دگرگون میشوند؟» و… پاسخ گوید.
مطالعات زبانشناسی مانند بسیاری دیگر از علوم، به دو شاخهی نظری و کاربردی تقسیم میشود. زبانشناسی کاربردی، حوزهای بینارشتهای بوده که بخشهایی از مطالعات زبانی را دربرگرفته و تمرکز آنها بر کاربرد زبان است. زبانشناسی کاربردی، برعکس زبانشناسی نظری که زبان را به شکل انتزاعی بررسی میکند، مشکلات واقعی مرتبط با زبان و راهحلهای آنها را تحلیل کرده و بر کاربران زبان و شیوههایی که آنها زبان را به کار میبرند، تاکید دارد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.