کتاب AN INTRODUCTION TO LITERARY CRITICISM

کتاب AN INTRODUCTION TO LITERARY CRITICISM یکی از کتاب‌های مجموعه‌ی YORK HANDBOOKS  که شامل کتاب‌های کم حجم دانشگاهی با موضوعات مختلف است، کتاب‌هایی کوتاه که موضوع مورد نظر را به صورت خلاصه معرفی می‌کنند تا نقطه‌ی شروع و راهنمایی برای مطالعه‌های بعدی باشند.

ساختار  کتاب

• بخش اول: مقدمه Introduction

در مقدمه، نویسنده درباره‌ی چگونگی به وجود آمدن نقد ادبی و رویکردهای مختلف آن صحبت می‌کند.

• بخش دوم: نگاهی کوتاه به تاریخ نقد ادبی An outline history of literary criticism

این بخش شامل سیر تاریخی نقد ادبی از افلاطون و ارسطو تا نقد نو، ساختارگرایی و پساساختراگرایی است:

1. افلاطون
2. ارسطو
3. هوراس
4. لانجینوس
5. قرون وسطی و رنسانس
6. فیلیپ سیدنی
7. جان درایدن
8. الکساندر پوپ
9. جوزف
10. ظهور رمان
11. ساموئل جانسون
12. ویلیام ووردزوورث
13. ساموئل تیلور
14. متیو آرنولد
15. نقد مدرن
16. هنری جیمز
17. تی اس الیوت
18. نقد نو
19. سبک‌شناسی و ساختارگرایی

• بخش سوم: نقد و سرنوشت سه اثر مهم تاریخ ادبیات The critical fortune of three major texts

1. مکبث، اثر ویلیام شکسپیر Macbeth by William Shakespeare
2. خنیا و غزل اثر جان دان Songs and Sonnets by john Donne
3. آرزوهای بزرگ اثر چارلز دیکنز Great Expectations by Charles Dickens

• بخش چهارم روش نقد  The Practice of Criticism
• بخش پنجم برای مطالعه‌ی بیش‌تر Suggestions for further readings

درباره‌ی نقد ادبی

نقد ادبی، دانش مطالعه، بحث، ارزش‌گذاری و تفسیر آثار ادبی است. نقد ادبی می‌تواند  به‌صورت گفتمان نظری و بر پایه‌ی یک نظریه‌ی مشخص به بررسی آثار ادبی بپردازد و یا به‌صورت یادداشتی برای معرفی و یا گزارشی از یک اثر ادبی و باهدف قضاوت متن نوشته شده باشد.

توجه به آثار ادبی به‌عنوان موضوع مطالعه، از دستاوردهای رنسانس است. ایده‌ای که پیش از آن در دوران باستان مطرح شده بود. مطالعات ادبیات در زمان رنسانس شامل انواع بسیاری می‌شد، مانند: مطالعات فیلولوژیک (مطالعه‌ی لغات)، مطالعات مربوط به بلاغت، اخلاق، تاریخ و… آنچه امروزه به‌عنوان نقد ادبی می‌شناسیم، آرام‌آرام از خلال این رویکردها و ترکیبشان با آنچه نویسندگان، به‌خصوص در دوره‌ی رنسانس به‌عنوان یادداشتی بر اثر خود می‌نوشتند به وجود آمد.

اولین آثاری که می‌توان نام نظریه‌ی ادبی بر آن‌ها نهاد مربوط به یونان باستان می‌شوند: افلاطون در رساله‌های خود درباره‌ی شعر و آثار هنری و ارزیابی آن‌ها صحبت می‌کند اما در باب هنر و زیبایی، ساختار فلسفی منظمی پدید نیاورده است و آرای او در این باره در رساله‌های مختلف او پراکنده است. افلاطون تقلید از طبیعت را مهم‌ترین عنصر یک اثر هنری می‌داند.       ارسطو در کتاب خود، فن شعر (بوطیقا)، که از مهم‌ترین میراث فلسفی یونان باستان و اولین رساله فلسفی تاریخ با تمرکز بر سخن‌شناسی و نظریه‌ی ادبی است، مفهومی را بررسی می‌کند که از آن تحت عنوان «شعر» یاد می‌کند.

کتاب‌های مرتبط

1. Literary Theory An Introduction Anniversary Edition
2. Directions In Contemporary Literature
3. The McGraw-Hill Guide To English Literature Volume One
4. Literary Schools A Reader